skip to Main Content
  • شعر
کوه‌های کشورم

به مناسبت یازدهم دسامبر  روز جهانی کوهستان  این سروده زیبا از استاد ادیب برومند به همه دوستداران طبیعت و میهن پرستان تقدیم می شود. 

از دل و جان دوستدار کشورم

دوستدار کشوری نام آورم

نام او از روزگار باستان

بوده بس فخرآفرین در دفترم

نام این بشکوه مرز جان فزای

بسترد گرد ملال از خاطرم

کوه‌های سربلندش آکنند

پهلوانی فر غروری در سرم

عاشقم بر کوهسارانش به جان

وآن غروب دلکش زرین فرم

آتش افشاند دماوندم به بر

گر نباشد مهر ایران همبرم**

سر نهم بر دامن البرز کوه

تا سراید قصه از زال زرم

بوسه بفرستم فراوان با درود

بر دنا، فرخنده بام کشورم

می ستایم کرکس و سیوند را

همچو بینالود زیبا منظرم

سر سپارم بر در الوند کوه

آن که یاد از مادها آرد برم

باد بر زنجیره‌ی زاگرس درود

آن حصار محکم بام و درم

با سمند آذری تازم به شوق

زی سهند آن کوه صولت پرورم

غافلم از قافلان‌کوهش مَدان

کو کند شاد از شکوهی دیگرم

کوه در کوه ِ تنیده با نهیب

می‌خروشد گوییا چون تندرم

می‌خروشد تا کند بیدار خیز

از بداندیشان این بوم و برم

کوه گردونسای مغرور از ثبات

سروری را شُد نمادین رهبرم

واله‌ام بر کوهساران شمال

قصه پردازان ِ توس و نوذرم

باشدش جغرافیایی پُرشکوه

سرزمین مهر و مهر خاورم

زنده باد ایران و کُهسارش «ادیب»

یاورش پروردگار داورم

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.