skip to Main Content

دوست دارم كه جهان رونق و سامان گيرد
و آدمى رجعت از اين حالِ پريشان گيرد
دوست دارم كه جهان جمله پر از داد شود
دورِ بيداد و ستم يك سره پايان گيرد
دوست دارم كه حقوقِ بشر از پرده وهم
سربرون آرد و جا در بر انسان گيرد
دوست دارم كه بر افتد ز جهان نطفه جنگ
صلح در بينِ جماعات و ملل جان گيرد
دوست دارم كه به هر جاى، توانا و ضعيف
از حقوقِ بشرى بهره به يكسان گيرد
دوست دارم كه ملل جمله به هم يار شوند
تا صفا جاى صف ‏آرايى و عدوان گيرد
نقشه سلطه ی ارضى كه بود مايه ی جنگ
جاى در طاقِ فراموشى و نسيان گيرد
از جهان طرد شود سلطه ی استعمارى
راه برگشت، نه پيدا و نه پنهان گيرد
اى خوش آن روز كه آزادىِ افراد بشر
محترم گردد و انسان ره احسان گيرد
اى خوش آن روز كه تعديل شود فقر و غنا
هر كسى بهره ی خويش از در امكان گيرد
اى خوش آن روز كه كس را نبوَد غصّه فقر
تا پس زانوى غم سر به گريبان گيرد
اى خوش آن روز كه مردم به رهِ حق پويند
تا جهان روشنى از پرتو ايمان گيرد
اى خوش آن روز كه انسان ز ره خدمت خلق
دامنِ راحت و آسايش وجدان گيرد
كى شود در همه جا كلبه دهقان آباد؟
تا همه دشت و دَمَن رنگِ گلستان گيرد
كى شود در همه جا نقد سياست آزاد
تا نه هر معترضى جاى به زندان گيرد
كى شود موسم آن كز درِ تأمين رفاه
كارگر بهره به اندازه شايان گيرد

رايگانى همه كس در همه جا خرد و كلان
بهره از تربيت و دارو و درمان گيرد
در جهان كى رسد آن روز كه افرشته عدل
از پى سنجش حق شاخك ميزان گيرد
هر كجاهست دموكراسى واهى به دروغ
سايه شوم ز بوم و بر ويران گيرد
سازمانى به وجود آيد از اعضاى ملل
كه ز نيرو به در صلح نگهبان گيرد
سازمانى به نفوذ سخن آن‏گونه قوى
كه سرِ راه به هر حدشكن آسان گيرد
نشود باز به زندان درِ آزار و شكنج
تاكسى سخت به زندانى پژمان گيرد
امتيازات نژادى كه بود مايه ننگ
راه نابودى و سرمنزل فقدان گيرد
برترى جوى نگردد به سيه‏ فام سپيد
بلكه با وى ز محبّت ره اخوان گيرد
هر حكومت كه ز احرار كند سلب حقوق
جاى در زاويه خفّت و خذلان گيرد
اين‏چنين خواسته ‏ها فرع درختى است «اديب»
كه گر آيد به ثمر، جامعه سامان گيرد

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.