skip to Main Content
  • شعر

کــــشورایــــــران کــه بــود مهــــد دلیران     دیـــرزمـــانی ست گــــشته درهــم ویران
دون صــفتــــان فـــــرود پــــــایه گــرفتند     جــــــای بـــــــرازنـــــدۀ بـــلنــد ســـریران
مــــدت یـک قـــــرن بــــرگــذشتــــه زایام    کـــآمده مـقـــــرون به انـقیـــــاد شـــریران
جــهل وخـــــرافـات تــا کــه سلطـه گرآمد    مـــــردم کشــــورشـدنــد ســلطــــه پذیران
تــا کــه نهـــــــادند ســـــربــه دامــن تسلیم    ذبـــــح وکیــــلان شـدنـد وصیــــد وزیران
فــــتنۀ روبـــه وَشــــــــان مــفســده اندیش    شــــــعلـۀ جــــــَوّال زد بــه بــــیشۀ شیران
تـــــاصف جُهّــــــــال یافت قدرت و نیرو    رانـــده زمیـــــدان شـدنـد نـــخبه دبــــیران
گــــه شـــه وگـــــه قــائــدان ظـــالم وجبّار    مــــلت مــا را شـــــــمرده انــد اســــــیران
بـــــارِاســــــــارت بــه دوش خـــلق نهادند    بــــــاج ستــانــان ِ خــــورده مـــال فقیران
زورمَـــــــداران زدنـــــد کــــــوس مدیری    طـــرد ِشـــــریــران شدند پـــاک ضمیران
لــــــوطی میــــــدان شــدندعـارف وعامی    صــــاحب مـــــسند شـدنـد مـــعرکه گیران
بـــــگذرد ایــن روزگـــــــاروکــشــوردارا    ره بــــه ســـلامت بـــــرد بـــه فــرّ ِدلیران
خّــــــــرم وپــــــاینده بــاد وزندۀ جاوید
کــــــشورچنـــــدین هـــــزارسالۀ ایران

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.