سروده آقای محمدرضا بازرگانی به یاد استاد ادیب برومند
بنام ادیب برومند ملی گرا
بهین شاعر نغزپرداز چامه سرا
یگانه قصیده سرای زمانه ، ادیب
یگانه غزل ساز آزاده بی رقیب
ادیبی که چون ریشه کرده در اعماق شعر
درخشد بسان ستاره در آفاق شعر
چه کم داشت ،ملک ادب شاعری اینچنین
ادیبی چکامه سرا و غزل آفرین
یکی دانشی مرد فرزانه با هنر
کزو مانده برجای صدها کتاب و اثر
وکیلی عدالت طلب، شاعری صلح جوی
ادیبی سخنور ، پژوهنده ای نغز گوی
هماره خدایش چو در نظم یاری نمود
به ملک ادب او خداوندگاری نمود
هم او بود همتای فردوسی پاکزاد
شعارش”چوایران نباشد تن من مباد”
چه شهنامه ها ساخت ازعشق مام وطن
ازایران، ازاین مرزوبوم وسرای کهن
چه غمنامه ها گفت در سوگ آزادگی
زفقدان آزادی ، از ذلت بندگی
صفاهان ،نشان دارداز فضل وسالاری اش
چوبگذاشت آنجا ز فرهنگ ، دارائی اش
چنان ساخت او در صفاهان سرائی بلند
که هرگز زتاراج دوران نیابد گزند
به فرهنگ ایران چه جاریست چون “زنده رود ”
به عرفان و ایمان و عشقش هزاران درود
چوفردوسی و سعدی وحافظ اوزنده است
نمیرد ، که بذر سخن را پراکنده است.
محمد رضا بازرگانی
اردیبهشت ماه ۱۳۹۶