از دوران كودكی كه تعزیه و روضه خوانی های با شكوه را در روزها و شب های سوگواری محرم مشاهده می كردم تا این زمان كه گزارش وقایع مربوط به قیام حضرت سید الشهدا علیه السلام را در تواریخ مختلف خوانده ام همواره در روزهای تاسوعا و عاشورا متاثر بوده و افق شام عاشورا را اندوهبار یافته ام این قصیده در ۹ اسفند سال ۱۳۵۰ كه مصادف با عاشورای حسینی بود سروده شد و در روزنامه كیهان درج گردید. پایان این قصیده در بر دارنده تعریضی نسبت به حكومت وقت است كه به كشتار دسته جمعی از مخالفان ادامه می داد.
شام عاشورا
امشب ای ماه برین عرصه چه ها می بینی؟
غرقه در خون، تن مردان خدا می بینی
امشب ای ماه تو چون پردگیان ملكوت
از زمین منظره ای هوش ربا می بینی
كشتگانی همه از صدر نشینان بهشت
پایكوب ستم اهل دغا می بینی
رهبرانی سر و جان باخته در راه خدا
برده از دار فنا ، ره به بقا می بینی
امشب ای مه به نمایشگه سربازی ها
قهرمانان حق افتاده ز پا می بینی
هر زمان روی بر آری ز پس ابر ملال
به سرو و روی جهان ، گرد عزا می بینی
در سكوت شب غم پرور اسرار آمیز
همه اطراف ، غم آلوده فضا می بینی
بستر آغشته به خون ، خفته درین دشت جهاد
جاهدانی همه از آل عبا می بینی
در تجلی گهِ مردانگی پاكدلان
نقش خونین بقا، غرق جلا می بینی
كربلا دشتِ بلا خیز جهان است و درو
بس شهیدان ِ زخون شسته لقا می بینی
سر مبادم به تن ای ماه كه بر نطعِ زمین
تن بی سر ز «بزرگ شهدا» می بینی
رخ گلگون جوانان بنی هاشم را
از زمین نور فشان سوی سما می بینی
پرتوِ روح فزای ابدیت را نیك
جلوه گر در رخ ارباب صفا می بینی
یك طرف كشته عزیزان سرا پرده ی حق
یك طرف زنده اسیران بلا می بینی
ز محبان «رسول» و ز عزیزان «بتول»
ای بسا سر كه ز تن گشته جدا می بینی
آن طرف دورتَرَك زیر یكی خیمه ی سبز
داغداران همه را نوحه سرا می بینی
زان میان شیرزنی را ز مصیبت زدگان
به گران طاقتی «شیر خدا» می بینی
زن چه گویم كه در انبوهِ جماعت به سخن
ناطقی ولوله افكن به ملا می بینی
زن چه گویم كه در آن نهضتِ بیداد شكن
رهبری سوی هدف راهگشا می بینی
امشب ای ماه، ز تابیدن خود بر در و دشت
نكته ها می شنوی، نادره ها می بینی
قاتلان را همه در قعر فنا می یابی
كشتگان را همه در اوج علا می بینی
غالبان را به حقیقت همه یكسر مغلوب
سخره ی مظلمه تا روز جزا می بینی
زورمندان زمان را همه رسوای ابد
محو، در قعر سیه چالِ فنا می بینی
و آن به ظاهر سر و جان باختگان را به یقین
برده گوی سَبَق اندر دو سرا می بینی
زندگی را همه در مرگ و ظفر را به شكست
جلوه افروز، درین طرفه غزا می بینی
شرح جانبازی احرار قَدَرْ قَدرِ دلیر
ثبت در دفتر جاوید قضا می بینی
و آنگهی تكیه به قدرت زدگان را تا حشر
در خور لعن و سزاوار هجا می بینی
با سلام این شعر زیبا را در شب عاشورا دیده وخوانده ام وبه لذت وا قعی رسیدم برای سراینده عزت از خداونده کریم خواستارم
با سلام
از ذوق سلیم و احساسات پاک شما قدردانی می نماید و تشکرات خود را خاطر نشان می کند.