به مناسبت درگذشت دكتر محمود افشار مدير و مؤسس
مجله آينده و صاحب موقوفات دكتر افشار (به منظور
تقويت زبان و ادب پارسى) این سروده از ادیب برومند منتشر می شود.
فخر زمان
شنيدم «دكتر افشار» از جهان رفت
جهان فضل را، فخر زمان رفت
اديبى، رادمردى، نكته سنجى
كريمى، پاكخويى، نكته دان رفت
دريغا، حسرتا، كآن دانشى مرد
ز صدر محفل دانشوران رفت
زخاكى آشيان، مرغى بهشتى
پرافشان سوى گلزار جنان رفت
دلم در ماتم «محمود افشار»
به غربتگاه غم، «جامه دران»[۱] رفت
سراپا آتشم در سينه افروخت
چنان كز سر بر افلاكم دخان رفت
چرا از ديدگان گوهر نبارم
كنون كز دست، گنجى شايگان رفت
زبان پارسى را پاسبان بود
ز جمع پاسبانانِ زبان رفت
بِدُورِ زندگى جان و تن و مال
درين ره وقف كرد و شادمان رفت
قلمفرساى بود و نامه پرداز
به نشر معرفت فرسوده جان رفت
به جان كوشنده در راه هدف بود
خميده پشت زين رو چون كمان رفت
به مينو با نكويان همنشين باد
كه خود با نام نيكو از جهان رفت
دى ماه ۱۳۶۲
[۱]. «افشارى» و «جامه دران» دو مقام از موسيقى ايرانى ست.