به مناسبت روز بین المللی همبستگی با مردم فلسطین این سروده از استاد ادیب برومند را منتشر می کنیم .
قيام خلق فلسطين
از من درود خلق فلسطين را
دارندگان همّت رويين را
قومی كه در اراضی اشغالی
خواهند دفع خصم كژآيين را
برخاستند خيل جواناناش
طرد حريف و سلطه ننگين را
نو رُستگانِ گلشن آزادی
خواهند رفعِ زحمت گلچين را
در باغِ سرفرازی و سالاری
كارند ياس و نرگس و نسرين را
تا بر رقيب در تك و تاز آيند
بنهاده بر سمند شرف، زين را
تا با عروس فتح در آميزند
سرها نهاده هديه و كابين را
زخمی شوند و كشته، ولی هرگز
تن در نداده خفّت و تمكين را
خسبند در كريوه جانبازی
وز خون كنند بستر و بالين را
وَهنی به عزمشان نشود ظاهر
از خصم، برنتافته توهين را
بر كوی و بر زن وطن از خونها
بخشند طرفه زيور و آذين را
گو آفرينشان كه برون رانند
اين غاصبانِ در خور نفرين را
در حيرتم ز شيوه اسرائيل
آن زير پای، هشته قوانين را
آن پشت بر حقوق بشر كرده
آن رو گشاده دشمنی وكين را
آن غضب كرده مسكن مردم را
آن زجر داده مردم مسكين را
آن داده با گلوله همی پاسخ
خونين سؤال خلق فلسطين را
آن از حدود، پای فرا هشته
پروا نكرده حايل و پرچين[۱] را
آن قتل عام كرده به جبّاری
دير به خون كشيده ياسين[۲] را
از بهر چيست آنهمه خودكامی
اين غاصبان خودسر و خودبين را
كز بهر نفی صلح و صفا سازند
آماده بس دسيسه تلقين را
سازند همچو زهر به كام خلق
طعم حيات دلكش و شيرين را
وجدان آدمی نَسِزد كامروز
فارغ بود تعدّی چندين را
بايد به نام چاره گری برخاست
دفع چنين شُرور غمآگين را
بايد كه در حمايت مظلومان
داد از قدم وثيقه تضمين را
گيتی بدين قيام حماست خيز
خوش برگشود ديده تحسين را
آری به جُرمِ صيد كبوترها
بايد بريد پنجه شاهين را
[۱]. پرچين: ديوار گونه اى كه از تركه و نى و برگ و علف و خار و مانند آن گرد باغ كشند. [۲]. دير ياسين از بخشهاى فلسطين است كه اسرائيليان در اوايل تسلّط خود عدّهاى از زنان و مردان وكودكان آنجا را به قتل رسانيدند.