اين شعر سروده استاد اديب برومند شاعر ملي ايران است كه درباره جزائر تنب بزرگ و تنب كوچك و ابوموسي و تعلق آنها به ايران زمين سروده شده است.
دو تنب و ابو موسي از آن ماست | ز ديرين زمان زير فرمان ماست |
ز دوران كورش و ز آن پيشتر | خود اين هر سه را سر به دامان ماست |
به تاريخ بنگر به اخبار بين | كه خود نامشان زيب ديوان ماست |
نباشيم فارغ ز هم سالهاست | نگهبانشان فرض ايمان ماست |
زجغرافيا چون شدم راهجوي | چو تاريخ گفت اين سه از آن ماست |
به مام وطن عهد و پيمانشان | به ستواري عهد و پيمان ماست |
ببالند بر خود كه ايرانيند | كه فخر آفرين نام ايران ماست |
به پيوند ايران زمين شاكرند | كه بس روح پرور گلستان ماست |
گر از نوع فرهنگ با ما دو تا ست | ز پيوند يكباره همسان ماست |
بر او دوخت بيگانه گر چشم آز | مگر غافل از خشم سوزان ماست |
امارات را گو بنه پاي پيش | گرت آزموني ز شيران ماست |
شنيده ست ما را كه گفتند شير | ولي غافل از چنگ و دندان ماست |
كس ار سر بر آرد به پيكارمان | سرش بي سخن گوي ميدان ماست |
بر و بوم او نابسامان كنيم | كس ار بدنگر سوي سامان ماست |
نگهبان مرز است شعر اديب نگهدار ما لطف يزدان ماست |
خداوند به استاد عمر با عزت دهد.امید وارم 120 سال زنده باشند