skip to Main Content
  • شعر
پيام خليج فارس

به مناسبت دهم اردیبهشت روز ملی خلیج فارس این سروده از استاد ادیب برومند را در سایت منتشر می کنیم . 

خليج فارس منم، طرفه بحر پهناور

پيام من به تو اى بى‏ كرانه بحر خزر

پيام من به تو اى جانفزاى روح‏ انگيز

پيام من به تو اى دلنواز جان‏پرور

پيام من به تو اى اهل راز را منظور

پيام من به تو اى فرّ و ناز را منظر

درود بر تو و آن موج‏ هاى زرّينت

كه هست جلوه‏ نما چون درخشش گوهر

درود بر تو و آن رنگ‏هاى دلجويت

كه هر دم است نمايان به گونه ‏اى ديگر

تويى گشاده‏ دل اكنون چو پهنه آفاق

تويى ستوده ‏فر اينك چو چشمه كوثر

صفاى روح تو دلجو چو خنده گلزار

خروش موج تو غرّان چو نعره تندر

توام برادرى از مادرى همايون‏ پى

منت برادرم از دوده‏ اى كيانى ‏فر

سرم نهاده به دامان پاك ايران است

كف تو نيز گريبان‏ گشاى اين مادر

من و توييم به هنجار برترى همدوش

كه خوش به خدمت او تنگ بسته ‏ايم كمر

من از جنوب نوابخش جسم ایرانم

تو از شمال فرح‏زاى روح اين كشور

تو از شمال ز سامان او بيابى مهر

من از جنوب به دامان او بسايم سر

تويى به راحت جان اين عزيز را خادم

منم به خدمت تن اين بزرگ را چاكر

تويى به نقد نشاط و فرح ورا گنجور

منم به صرف «طلاى سيه» ورا رهبر

بود ز نام تو پيدا، كز آنِ ايرانى

كه بحر قزوين[۱] بارى تو راست نام دگر

بهوش باش كه همچون منت بود به كمين

ز كيد و قهر كماندار دهر، خوف و خطر

چه نقشه‏ ها كه كند طرح، پشتِ پرده ی كين

ز روى حيله به صد رنگ دستِ دستانگر

به ياد دار كه بگذشت بر تو همچون من

بسى حوادث خونينِ مانده در دفتر

چه سيل‏ ها كه روان شد تو را ز خون به كنار

ز زخم نيزه اغيار و آبگون خنجر

***

ز سرگذشت من اى دوست گر نه ‏اى آگاه

كنم گزاره[۲] تو را شرح قصّه سرتاسر

ز ديرباز مرا در كنار ايران بود

فراغتى و حياتى رها ز فتنه و شر

هماره بوده ‏ام از عهد كوروش و دارا

مقرّ كشتى ايران و موضع لنگر

هماره عرصه جولان پارس‏ ها بودم

به رهگذار سفاين به گاه سير و سفر

چه سال‏ها سپرى شد به گونه ‏اى بشكوه

كه بود هر شب و روزم نشاط افزون‏تر

بسا كه از ره عمران بر آسمان‏ها سود

به هر كرانه ‏ام از ناز، باره ی بندر

وليك از پس اقبالِ غربيان زى شرق

كه باز شد ره ادبار خطه خاور

شدم اسير، به صد گونه ابتلاى تعب

شدم دچار، به صد پاره احتمال ضرر

گهى هلند، برآهيخت بر سرم شمشير

گه انگليس، برانگيخت بر درم لشكر

مرا رسيد هم از پرتغاليان[۳] آسيب

كه بود در سرشان فكر سيم و غارت زر

نبود امن و امانم ز دزد دريايى

برفت بانگ و فغانم به گنبد اخضر

ولى به همّت ايران و پايدارى خويش

رهايى از كف بيگانه يافتم ايدر

دريغ، كز پس يك نيمه قرن از آن ايّام

هزار گونه ستم رفت بر سرم يكسر

چو بر جزاير من چيره گشت استعمار

ز بعد قدرت ايران به روزگار قجر،

ربود از كفم آهن‏رباى خدعه، نقود

فشاند بر سرم آتشفشان فتنه، شرر

هر آنچه معدن «زرّ سياه» بود مرا

ربود اجنبى روسياهِ غارتگر

وليك از پس چندى به لطف بارخداى

گشود نهضت ايرانيان قلاع ظفر

درود باد بر آن پور نامدار كه كرد[۴]برون

ز قبضه اغيار مرده‏ ريگِ پدر

***

گرفت دامنم آتش به واپسين ايّام

چو بر فروخت عراق از پى نبرد آذر

چه گويم اين كه شدم صحنه نبردى شوم

كه جز هلاك و تباهى نداد هيچ ثمر

نعوذ باللّه‏ از آن فاجعات خرمشهر

كه شد پديد ز جِيش[۵] عراقى از بربر

ز بس كه شاهد كشتار بودم از هر سو،

ز بس كه ناظر پيكار بودم از هر در،

ز بس كه در بر من لخته لخته شد كشتى

ز بس كه در بر من قطعه قطعه شد پيكر

نماند تاب و توانم چو پيكر مجروح

نماند شور و نشاطم چو خاطر مضطر

هم از پیامدِ آشوب، دست آمريكا

برآمد از سر كين ز آستين جنگ بدر

گسيل داشت گران ناوهاى كوه اندام

به سوى من كه ز ايرانيان بكوبد سر

نيافت گرچه مجالى به اقتضاى زمان

كه بود حافظ ايران‏ زمين مهين‏ داور

وليك بر سر سيصد مسافر آتش راند

در آسمان و به زير آوريدشان ز زبر

فغان و آه از اين ماجراى زَهره‏ گداز

که با دريغ ز خلق جهان گداخت جگر

دريغ و درد از اين ارتكاب دهشت‏خيز

كه مهر و ماه بگرييد از آن چو يافت خبر

خداى بركند از بن، اساس اين بيداد

كه دستمايه شرّ است و پاىْ‏ لغزِ بشر

خداى بشكند اين طاق نُه رواق سپهر

به فرق فرقه آزارمند بدگوهر

در اين جهان منم القصّه يافته پيوند

به مرز ايران وينم هماره مدّ نظر

به كام دوست منم جاودانه گوهرخيز

به نام پارس منم در زمانه نام ‏آور

تهران ـ شهريور ماه ۱۳۶۸

 

————————————————-

[۱]. بحر خزر به نام‏هاى «درياى مازندران» و «بحر قزوين» نيز خوانده شده است.

[۲]. گزاره كردن: شرح دادن، بيان كردن، انجام دادن.

[۳]. اشاره به تجاوز پرتغاليان بر بعضى از جزاير خليج فارس است كه به‏ وسيله شاه عباس بزرگ دفع شد.

[۴]. اشاره به ملّى شدن صنعت نفت در سراسر ايران به رهبرى شادروان دكتر محمد مصدّق است.

[۵]. جيش: نيروى نظامى، لشكر.

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.