skip to Main Content

خطاب به روح تابناك روانشاد فرنگيس اميني (برومند)

چه گويم اين كه دلم در عزاي تو چون است
بسان طاير سركنده غرقه در خون است

امسال هفتمين سالي است كه از ما روي برتافته، بسراي باقي شتافته يي، در ظرف اين مدت همواره به ياد تو و مهرباني هايت و همه منشها و روش هاي خداپرستانه و صفات مينوي و خصال ملكوتي ات بوده ايم و از فقدان اسفبارت دلي آكنده از اندوه داشته ايم. ياد خوبي ها و نكوكاري ها و دلبستگي هايت به همسر و فرزندان و كاركنان و ساماندهي خانواده پيوسته فرا روي ما بوده، شادي روح و انديشه ي رستگاريت در جهان پايدار كه از دينداري راستين و بي شائبه ات به خاطر ما خطور مي كرده بهترين تسكين بخش روح آشفته ما بوده است. خدايت رحمت كناد وبيامرزاد كه پاداشي بهتر از اين در پيشگاه حضرت پروردگار نخواهد بود.
همسر: اديب برومند
فرزندان: دكتر جهانشاه، پوراندخت، شهريار
داماد: محمدحسين نصيري
نوادگان: سياوش و كيومرث

tasliat