skip to Main Content
  • شعر

هوالعزیز
بانو فرنگیس امینی؛ ای بانوی پارسا و ای وجود سراپا ایمان و خداپرستی؛
روح پرفتوح تو گواه است که در مدت هشت سالی که از کوچ کردن تو به عالم باقی گذشته است همواره دلی پرغم و گاه چشمانی پرنم داشته‌ایم. هربار که به یاد خوی خوش و سلوک دلپذیر تو، به خانمان‌پروری و مهربانی‌های بی‌اندازه‌ات به همسر، فرزندان، نوادگان و نزدیکان یاد می‌کنیم با دلی غمناک و خاطری پژمان حسرت روزگاری را می‌خوریم که با وجد و شادمانی در کنار تو بهره‌های معنوی می‌بردیم و دل به سعادت می‌سپردیم.
اینک تسلی‌بخش ما این است که باور داریم ایمان و نیکوکاری‌ات تو را در جوار رحمت پروردگار به رستگاری ابدی و شادکامی جاویدان در بهشت برین نایل خواهد نمود.
همسرت: ادیب برومند
فرزندانت: دکتر جهانشاه، پوراندخت، شهریار
دامادت: محمدحسین نصیری
نوادگانت: سیاوش، کیومرث
۲۵/دی/۱۳۹۳