مکتب ایرانی و طراحانش اصالت ندارند
روزنامه بهار- ۲۲ اردیبهشت۱۳۹۲
دیدار با ادیب برومند در نهمین دهه از زندگی پرفرازونشیب سیاسی – اجتماعیاش فرصتی مغتنم است چراکه او خود تاریخ شفاهی معاصر ایران است؛ سینهای پر از حرف و خاطره! در میزگردی که قریب چهار ساعت به درازا کشید ادیب برومند ۹۲ساله خم به ابرو نیاورد. هر گاه گفتیم استاد خسته شدهاید؟ گفت: هیچ خسته نیستم بحث را ادامه بدهیم! و این توان از کجا میآید به جز از شور ملیگرایانه او و نیز سایر همقطارانش. او هم مثل ما تبلیغاتی را که با عنوان مکتب ایرانی در چند سال اخیر منتهی به انتخابات ۹۲ توسط طیفی از درون دولت رواج یافته، حقیقت نمیشمارد و با بسیاری از ملیگراییهای فصلی و مقطعی در تاریخ معاصر ایران همتراز میداند. آنچه در پی میآید بخش نخست از متن پیادهشدهای است از میزگردی با حضور ادیب برومند، ضیاء مصباح، نصرالله جمشیدی و حسین موسویان که همگی از فعالان ملیگرا در ایران هستند و میکوشند مشی و منش محمد مصدق در ملیگرایی را پی بگیرند. توضیح اینکه بخش اول این میزگرد به بحث درخصوص ملیگرایی، باستانگرایی و تبلیغات سیاسی با بهرهگیری از این مفاهیم گذشت و در بخش دوم جزییاتی از عملکرد جبهه ملی در بزنگاههای حساس تاریخ معاصر و نیز مطالبی درباره عملکرد ملیگرایان شناسنامهدار در ایران و تحقق یا عدم تحقق مطالباتشان در سالیان دراز فعالیت و سهمشان از قدرت بیان شد که در شماره آینده صفحه تاریخ به نظر خوانندگان خواهد رسید. این را هم باید اضافه کرد که دکتر موسویان در بخش دوم این میزگرد به ما پیوستند. توضیح دیگر اینکه چند پرسش نخست را ادیب برومند پاسخ گفته و بنابراین از ذکر چندباره نام ایشان در ابتدای هر پاسخ پرهیز شده است.