ستایشگر مهر و دوستی
پوران‌دخت برومند
پژوهشگر
۲۱ خردادماه زادروز پدر است. پدری مهربان، آزاده، روشن‌اندیش و نیکومنش که نگاهی شوق‌انگیز به زندگی و زیبایی‌های آن داشت، زندگی در سرزمینی که تار و پود وجودش با خاک و آب و کوه و دشت و صحرایش درهم تنیده بود. میهن‌پرستی آزادیخواه که شور استقلال‌طلبی و آزادیخواهی‌اش تنها به سرودن قصاید و اشعار میهنی محدود نمی‌شد و در عرصه مبارزات سیاسی، با مبارزان راه آزادی و حاکمیت ملی به رهبری دکتر محمد مصدق همراهی و همگامی مؤثر داشته و تا پایان عمر در راه دستیابی به دموکراسی و آزادی گام برمی‌داشت. آرمانخواهی پدر در مبارزه با استبداد و استعمار نگاه او را به تحولات سیاسی و مبارزات حق‌طلبانه مردم جهان در راه احقاق حقوق انسانی معطوف ساخت و سروده‌هایش با نگرشی فراملیتی به حقوق بشر و حق حاکمیت ملت‌ها بر سرنوشت خویش، در مبارزه با نژادپرستی، جنگ‌های فرقه‌ای و مذهبی و پشتیبانی از مبارزات مردم فلسطین و جنبش‌های رهایی‌بخش مردم امریکای لاتین و مردم ویتنام و کشورهای استعمارزده با فریاد آزادی‌خواهانی چون لومومبا، نهرو، ماندلا، آلنده و نرودا در نفرت از جنگ و دریغ از صلح هم‌نوایی یافت.
پدر شاعری ملی‌گرا بود که در گستره‌ای وسیع، با جلوه‌های تاریخ، فرهنگ، ادب، هنر و آداب و رسوم ایران‌زمین پیوندی دیرپای و دیرینه داشت. او که شیفته و دلشده موسیقی ایرانی بود، گوش جان به نغمه‌های دلاویز آن می‌سپرد تا پرده از راز دل برگیرد. او بود که در کام و ناکام زندگی بویژه در دوران‌های سکوت ناشی از فشارهای سیاسی، خواسته‌ها و آرزوهای میهنی را در رنگ و بی‌رنگ نگاره‌ها و زیر و بم قلم‌زنی‌های هنرمندان جست‌و‌جو می‌کرد و روح بی‌قرار خود را در لابه‌لای گل‌بوته‌های خوش آب و رنگ و خطوط زیبای استادانه قرار و آرام می‌بخشید. پدر آزاداندیش بود و بر پیمان مهر و دوستی استوار. روان پاکش که با یکرنگی و صفا همراه بود، با دورویی و ریاکاری همساز نمی‌شد و وجود پرمهرش ناراستی‌ها و ناروایی‌ها را بر نمی‌تابید. او که گوهر عزت و آزادگی را رایگان به دست نیاورده بود، دام قدرت را پرخطر می‌دید و با آن دمسازی نداشت؛ اما با خوش‌خویی و مردم‌نوازی در پی راهیابی بر بام فضیلت و نیک‌نامی بود.
عبرت از بدعهدی ایام می‌باید گرفت
این پیام روشن از خیام می‌باید گرفت
خواهی ار نام بلند و چهره گلگون به دهر
چون شفق از دور گردون جام می‌باید گرفت
او رفته است و ما نیز همچون پدر، میهن‌دوستی، مردم‌گرایی و هنرپروری را فراروی خود قرار می‌دهیم و بی‌تابی و پریشانی دوری از او را با یادآوری خاطرات مهرآمیز و پرنقش و نگار شاعرانه‌اش که در دیباچه دل‌هایمان جای گرفته آرام می‌بخشیم. روانش شاد و یادش جاویدان باد.
