به همسر مهربانم

به پاس حقوق زناشويي وشايستگي هاي همسرم اين قصيده درمهرماه ۱۳۳۲ درتهران سروده شد.

اي هــمسرعــزيــــزم،اي يـــارغمگســـــارم
اي ازصفــــاي رويت،روشن دل فگـــــــارم

اي از رخ تـــو پيـــدا،دلشـــــــادي و غرورم
وي دربـرتـو پنهـــــان،آســـــايـش و قــرارم

هرگــه که درکنــارم خندان نشستـــه باشـــي
گــويـي که خـرمــن گل بشکفتـــه درکنـــارم

نــوررخت زدايــد،زنگ کدورت ازجــــــان
خــوي خـوشت،ربــايــد ازلــوح دل غبــارم

گفتــــاردلپذيــرت،تعبيــــرفکـــرت وهــوش
رفتــــاردلپسنـــــدت،درخوردِ انتـظــــــــارم

ازفرقت تـــو بـــاشــد،دمســــردي خــزانــــم
درصـحبت توبــاشــد،دلگــرمـــي بهـــــــارم

ديـدار دلفـروزت،مفتــــاح صبــــحِ شـــــادي
رخســــارپرفـروغت،مصبـــاح شــام تـــارم

تقــواپــرستـــــي تــو،ســرفصل آبرويــــــــم
عـصمت پنــاهـــي تـو،سـرلــوح افتخـــــارم

ايـــران ستــاييت را نـــازم بـه مـــام مـــيهن
يـــزدان پـرستيت را شـــاکـــرزکــردگـــارم

هرگــه کـه بهـرطاعت سجّــــاده گستــرانــي
شـــورخـــداپــرستــــي دردل زنــد شـــرارم

دردامـــن تــــوجــوينـــــد آداب تــــربيت را
هـــم دخت پـــاکــزادم،هــم پــورهوشيــــارم

پــــاکيــزه گـوهــري تـو ونــدربــرِتـــوبـاشد
خــوشتــــرزدُرّ وگــوهــــراشعـــــارآبـــدارم

درپيشگــــاه طبــعت،تـــاج شهــــان نــــدارد
آن زيب و فرکـه دارد ابيــات شــاهکـــــارم

روشـــن بســان رويت،طبـع سخن سرايـــــم
مشکيـــن بســـان مـويت،کلـک گهــرنثـــارم

اي آفــريــن بدان زن کــزبـهرمـن تو را زاد
ازاوست امتنـــانـــــم،وزتـــوست اعتبــــارم

زاييــد وپـرورش داد آن شيـــــرزن چــنينت
تا خود تو نرّه شيران مـانــي به يـــادگــــارم

آن بــانــوي گـرامــي کـوهست خـــالــۀ مــن
بــاشــد عزيــزهمچـــون مـــام بـزرگــــوارم

ازبـــارور«نبـــاتــي»[۱]روييده شد دوشـاخه
وزمهر،برگ و برداد،اين هردو شاخسارم[۲]

من از«ربابه»[۳]زادم تواز«خديجــه»[۴]زادي
پيـــونــد ما بهـم داد،بس نــو رسيـــده بـــارم

زآن ريشۀ همــايــون ما باراين دوشـــاخيـــم
تو دخت پــاکخــويـــي،مـن پــورنــامــــدارم

القصه درکنـــارت اي يــــارپــــاک سيـــرت
خـــوبست کـــاروبـــارم،نيکست روزگـــارم

۱ نبات بيگم نام مادر مادرم است که زني مقدس وپاک سرشت بود.
۲ هنگام سرودن اين قصيده داراي دوفرزند بودم جهانشاه وپوران دخت ولي شهريارهنوز زاييده نشده بود.
۳ ربابه خانم نام مادرم است.
۴ خديجه خانم نام خالۀ من است.