اى وطن! تا به تن خسته روان است مرا
آتش عشق تو سوزنده ی جان است مرا
چون مرا مهر وطن مونس جان است همى
همه گه نام وطن، ورد زبان است مرا
در ره پاس تو دلسرد نگردم شب و روز
كآتش مهر تو در سينه نهان است مرا
كلك من ناطقه آراى زبان وطن است
گرچه از دست زبان جمله زيان است مرا
بهر جان باختن اندر ره ايران عزيز
عِرق همت به تن اندر هيجان است مرا
بهر سركوبى بدخواه تو با عزم درست
كلك بشكستة من تيغ و سنان است مرا
فخرم اين بس بود آن گاه كه با خط درشت
ثبت در دفتر تو نام و نشان است مرا
عشق و ايمان و جوانمردى و ملّت يارى ست
انتظارى كه از اين نسل جوان است مرا
برنتابم رخ از ايران هنرخيز، « اديب »
تا به تن جان و به جان تاب وتوان است مرا
