سرمـــــــــــــــــايه ي عيش جاودانست | سرمـــــــــــــــــايه ي عيش جاودانست | |
تا زنده به قصد كــــــــــــــــــامرانيست | تا زنده به قصد كــــــــــــــــــامرانيست | |
اسبـــــــــاب نشــــــــــــــاط زندگانيست | اسبـــــــــاب نشــــــــــــــاط زندگانيست | |
اكسير حيـــــــــــــــات در كف اوست بــــــا دوست دويده در رگ و پوست | ||
چون شــــــاخ تهي ز برگ و بار است | چون شــــــاخ تهي ز برگ و بار است | |
بـــــــــــــــا مرده دلي قرين و يار است | بـــــــــــــــا مرده دلي قرين و يار است | |
از بزم كمـــــــــــــــــــال، بركنار است | از بزم كمـــــــــــــــــــال، بركنار است | |
از پرتــــــــــــــو دلفروز اين مهر روشن گردد حيــــــــــات را چهر | ||
گلزار و چمن بسي طــــــــــــــــــربناك | گلزار و چمن بسي طــــــــــــــــــربناك | |
شب بوي تر و بنفشه در خــــــــــــــاك | شب بوي تر و بنفشه در خــــــــــــــاك | |
در طرف چمن به قــدّ چـــــــــــــــالاك | در طرف چمن به قــدّ چـــــــــــــــالاك | |
در نيمه ي دوم بهــــــــــــــار است كــــاين گونه جهان بهشت وارست | ||
دل را به هواي يـــــــــــــــــــــار خواند | دل را به هواي يـــــــــــــــــــــار خواند | |
بس نغمه ي خـــــــوش «هزار» خواند | بس نغمه ي خـــــــوش «هزار» خواند | |
از دفتر نوبهـــــــــــــــــــــــــــار خواند | از دفتر نوبهـــــــــــــــــــــــــــار خواند | |
مـــا را سر سير باغ و صحراست دل در طلب بُــتــــــــــي دلاراست | ||
ســــــــــــــــازد دل از اشتياق، بي تاب | ســــــــــــــــازد دل از اشتياق، بي تاب | |
گرديده درون صـــــــــــــــــــــافي ِ آب | گرديده درون صـــــــــــــــــــــافي ِ آب | |
در پرتو دل فـــــــــــــــــــــروز مهتاب | در پرتو دل فـــــــــــــــــــــروز مهتاب | |
دلبسته ي عشق و كــــــامراني سرمست ز بــــــــاده ي جواني | ||
خوش منظره و طـــــــــــــراوت انگيز | خوش منظره و طـــــــــــــراوت انگيز | |
از دست رود عنــــــــــــــــــــان پرهيز | از دست رود عنــــــــــــــــــــان پرهيز | |
ناب و گس و خوشگــــــــــوار و لبريز | ناب و گس و خوشگــــــــــوار و لبريز | |
خــــــوش آتش عشق بر فروزد آرام و قـــــــــــــرار ِ دل بسوزد | ||
در غرفه ي پــــــــــــــل نشسته با ساز | در غرفه ي پــــــــــــــل نشسته با ساز | |
ســـــــــــــــــــــــر مي دهد آن بلند آواز | ســـــــــــــــــــــــر مي دهد آن بلند آواز | |
از دور به گـــــــــــــــوش مي رسد باز | از دور به گـــــــــــــــوش مي رسد باز | |
الحق كه فرح فزاي جــــــان است باب دل عـــــــــــاشق جوان است | ||
آن سوي كــــــــــــه بيشه اي مصفاست | آن سوي كــــــــــــه بيشه اي مصفاست | |
او را كــــــــــــه نواگري خوش آواست | او را كــــــــــــه نواگري خوش آواست | |
با شعر تري كــــــــــــــه بس دلاراست | با شعر تري كــــــــــــــه بس دلاراست | |
گـــه گـــه شكند سكوت را باز ردّ و بَــدَلِ ســـــــــرود و آواز | ||
پاكيزه نسيم نــــــــــــــــــــــــــــوبهاري | پاكيزه نسيم نــــــــــــــــــــــــــــوبهاري | |
فارغ ز صفــــــــــــــــــــاي لاله زاري | فارغ ز صفــــــــــــــــــــاي لاله زاري | |
شعر و ني و تـــــــــــــــار و آب جاري | شعر و ني و تـــــــــــــــار و آب جاري | |
خوش بـــاد كسي كه بي خيالست بـــــــا دلبر خويش در وصالست | ||
از شيوه ي عـــــــــــــــــــاشقي دل آگاه | از شيوه ي عـــــــــــــــــــاشقي دل آگاه | |
مسحور جمــــــــــــــــال و جلوه ي ماه | مسحور جمــــــــــــــــال و جلوه ي ماه | |
از ساز نشـــــــــــــــــــاط بخشِ دلخواه | از ساز نشـــــــــــــــــــاط بخشِ دلخواه | |
در آرزوي وصــــــال ياريست سودازده ي رخ نگـــــــاريست | ||
عشقش به يقين به ســـــــــــــاحل آورد | عشقش به يقين به ســـــــــــــاحل آورد | |
بر ســــــــــــــــاحت خاطرش گذر كرد | بر ســــــــــــــــاحت خاطرش گذر كرد | |
شوري بـــــــــــــــــه دلش بساط گسترد | شوري بـــــــــــــــــه دلش بساط گسترد | |
از بخت كند خــــــداش خرسند |