skip to Main Content

زيباست گـــــــــــــل وليك به زيبايي تو نيست
بـــــا رنگ وبوي، درخور همتايي تو نيست
دامــــــــان كوه وسينه ي صحرا وطرف باغ
زيبـــــــــــــــــا بود وليك به زيبايي تو نيست
رعناست در كرانه ي دريـــــــــا غروب مهر
امّــــــــــــــــا به دلنوازي ورعنايي تو نيست
آرايشي كـــــــــــه در دل رنگين بنفشه هاست
اي لاله روي من بــــــــــــه دلارايي تونيست
دريــــــــــــا اگرچه موجزن و بي كرانه است
هرگز بـــــــــــه وسعت دل دريايي تو نيست
زيبا تذروِ گلشن نـــــــــــــــــــازي و در خرام
سرو بلند، لايق همپـــــــــــــــــــايي تو نيست
گر شهره اند سرو و صنوبر بـــــــــــه اعتدال
بالايشان ز قدر، بـــــــــــــه والايي تو نيست
بُرنابود به صبح بهـــــــــــــــاران شكوفه زار
امّا به نوشخندي و برنــــــــــــــايي تو نيست
نوشين بـــــود «اديب»؛ تــو را خواب نيمشب
چون كس بســـــــــــــان دلبر رؤيايي تو نيست

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.